Estefanía Rodríguez ginekologoak dio obuluen kontserbazioa hazi egin dela seme-alabak izan nahi dituzten emakumeen artean 

Espainia da ama-adin aurreratuan haurdunaldi gehien dituen Europako herrialdea, hau da, 35 urtetik aurrera: “Haurdunaldia zenbat eta beranduago saiatu, orduan eta txikiagoa da obuluen kalitatea eta alterazio genetikoak izateko arriskua handiagoa da”, ohartarazten du espezialistak.

Laguntza bidezko ugalketarako eskuragaritasunak eraldatu egin du emakumeek amatasuna planifikatzeko duten modua, eta ugalketa-askatasunaren gaineko kontrol handiagoa eskaini die. Obuluen beiraztapena bezalako aurrerapenei esker, orain autonomia handiagoz erabaki dezakete ama izateko unerik egokiena, egoera pertsonala edo profesionala edozein dela ere. Estefanía Rodríguez, Quirónsalud Donostia Eguneko Ospitaleko Laguntza Bidezko Ugalketako Unitateko burua, teknika horiek nola eboluzionatu duten eta gero eta emakume gehiagok etorkizuneko ugalkortasuna zergatik babesten duten aztertzen du.

Espainia da ama izateko adin aurreratuan haurdunaldi gehien dituen Europako herrialdea, hau da, 35 urtetik aurrera. Ildo horretan, espezialistak ugalketa-etorkizuna planifikatzearen garrantzia azpimarratu du: “Haurdunaldia zenbat eta beranduago saiatu, obuluen kalitatea txikiagoa da eta alterazio genetikoak izateko arriskua handiagoa”, ohartarazi du espezialistak.

Horregatik, obuluak zaintzeko erabakia gero eta zabalduagoa dago, batez ere amatasuna atzeratu nahi duten emakumeen artean. “Emakume askok obuluak gordetzea erabakitzen dute, oraindik ama izateko garaia ez dela iritsi uste dutelako edo beren egungo egoera ez delako egokia, baina badakite etorkizunean ama izan nahi dutela”, nabarmendu du.

Noiz da obuluak kontserbatzeko unerik onena?

Obuluak estimulatzen dira zenbait obulu lortzeko. Ondoren, obulu horiek anestesiapean atera eta beiraztatu egiten dira, modu mugagabean kontserbatzeko. “Hori egiteko unerik onena 35 urte bete aurretik da, obuluen kantitatea eta kalitatea handiagoak baitira”, dio doktoreak.

Duela 41 urte jaio zen Espainian lehen ‘probeta umea’, eta ordutik, lagundutako ugalketa-teknikek bilakaera nabarmena izan dute. “Lehen, obuluak erauzteko ebakuntza kirurgiko handia egin behar zen. Gaur egun, prozedura askoz errazagoa da eta minutu gutxi batzuetan egiten da”, azaldu du Estefanía Rodríguezek. Gainera, laborategiko aurrerapenei esker, nabarmen hobetu dira ugalkortasun-tratamenduen arrakasta-tasak.

Obuluak ematea, emakume askorentzat aukera bat

Obuluen kalitatea edo kantitatea egokia ez denean, obuluak ematea aukera bideragarria da. “Ugalkortasun ona duten 34 urtetik beherako emakumeengana jotzen dugu, obuluak zaintzearen antzeko estimulazio obarikoko prozesu batetik igarotzen baitira, lagundutako ugalketako tratamenduetan erabiliko diren obuluak lortzeko”, azaldu du Rodríguez doktoreak.

Obodonazioaren arrakasta-tasak oso handiak dira. “Saiakera bakoitzeko, haurdunaldiaren probabilitatea %60 eta %70 artekoa da. Bizpahiru saioren ondoren, arrakasta-tasa %90era iristen da”, adierazi du. 

Obulu-emaile izateko, zenbait baldintza bete behar dira, hala nola 34 urtetik beherakoa izatea, osasun ona izatea eta proba mediko eta psikologikoak gainditzea. “Prozesuak bi aste inguru irauten du, eta, obuluak atera ondoren, emaileak ia berehala bueltatu daiteke berriro bere bizitza normala”, adierazi du espezialistak.

Etorkizunean ama izan nahi duten baina gaur egun prest ez dauden emakumeentzat, Rodríguez doktoreak haien ugalkortasuna ebaluatzeko kontsulta batera joatea gomendatzen du. “Garrantzitsuena informatuta egotea da. Obulutegiko erreserba aztertuta, emakume bakoitzarentzat aukerarik onena zein den erabaki dezakegu, eta bere bizitzara eta egoerara gehien egokitzen den erabakia hartzen lagundu”, ondorioztatu du.