Policlínica Gipuzkoako traumatologoaren esanetan, lesio horiek belaunaren gaineko hiperhedadura edo errotazio baten ondorioz gertatzen dira, bereziki tortsio-kiroletan, hala nola futbolean, saskibaloian edo eskubaloian.

Belauneko lotailu-lesioak, bereziki aurreko lotailu gurutzatukoak (ALG), traumatologian duela urte batzuk izandako kontsultarik zailenetako bat ziren, Asier Cuéllar Policlínica Gipuzkoako traumatologoak azaldu duenez, belaun, aldaka eta sorbaldan aditua. “Lesio horiek belaunaren gaineko hiperhedadura edo errotazioagatik gertatzen dira, batez ere tortsio-kiroletan, hala nola futbolean, saskibaloian edo eskubaloian, eta gaur egun normalean sendatze-pronostiko onarekin sendatzen ditugu”, dio traumatologoak.

15 eta 40 urte bitarteko pertsonek aurreko lotailu gurutzatuko lesioak izan ditzakete bereziki. Espainiako Erradiologia Medikoaren Elkartearen arabera, ALGren lesioen intzidentzia orokorra urtean 37-61 kasu da 100.000 biztanleko, eta hiru aldiz ohikoagoa da emakumeen artean gizonen artean baino. Desberdintasun horiek egoera fisikoaren, muskuluen sendotasunaren, kontrol neuromuskularraren, pelbisaren lerrokaduraren eta beheko gorputz-adarren arteko desberdintasunen eta lotailuen laxotasun handiagoaren ondorio dira.

Aurreko lotailu gurutzatua belaunaren erdian dago, eta tibiaren hezurra femurrarekin lotzen du; horregatik da hain garrantzitsua artikulazioei eta, bereziki, belaunari eusteko.

Lesio horiek lotailuei eragiteaz gain, belauneko beste egitura batzuk ere eragiten dituzte, hala nola meniskoak, edemak edo hausturak. “Batzuetan lotailuan bertan bakarrik jartzen dugu arreta, baina normalean horrelako lesioek konplikazio eta lesio gehiago izaten dituzte belaunean”, azpimarratzen du Asier Cuéllarrek.

Hasierako diagnostikoa klinikoa izaten da, lesioa adierazten duten miaketen bidez, baina behin betiko baieztapena erresonantzia magnetiko baten bidez egiten da.

“Lehenik, kirurgia beharrezkoa den ala ez baloratu behar da. Gehienetan kirurgia aukeratzen dugu lesionatu dena berreraikitzeko eta, horrela, pazienteak bere jarduerara itzultzeko, bai laneko lesioak, bai kirol-lesioak”, dio Asier Cuéllarrek.

Ikuspegi kontserbatzailea fisioterapia bidez, indartzeko eta egonkortzeko ariketen bidez egin ohi da, eta baliozko aukera ere bada, bereziki jarduera fisiko hain zorrotza ez duten pazienteen kasuan.

Hala ere, kirolarien eta gazteen artean kirurgia izaten da orokorrean aukera erabiliena, Asier Cuéllar traumatologoak dioenez: “Kirurgia hori artroskopia bidez egiten da beti, teknika asko, aldaera asko eta berreraikitzeko modu asko daude. Beti bilatzen dugu bizkorragoa,  eta konplikazio gutxiagorekin errekuperatzea”, gehitu du.

Oro har, txertaketa autologoetatik abiatuta berreraikitzen da, hau da, norberaren gorputzetik hartuta. Ohikoena errotulatik tendoi bat hartzea da, edo koadrizepsetik edo baita korbatik ere, hau da, belaunaren atzean dagoen muskulutik. 

Bideo honetan, tendoiez osatutako injerto bat txirikordatzen da, ondoren belauneko artikulazioan kaltetutako aurreko lotailu gurutzatua ordezkatzeko.

Berreskuratzea eta etorkizuna

Asier Cuéllar traumatologoak dio kirurgia horrek “arrakasta-tasa handia eta oso pronostiko ona” duela, baina belaun berean edo beste batean berriro erortzeko edo lesio berriak izateko arriskua dagoela.

“Errehabilitazio-prozesua luzea bada ere -azaltzen du Asier Cuéllarek-, 8 edo 10 hilabete behar direlako lesioaren aurreko kirol-egoerara itzultzeko, denbora igaro ahala hobeto egongo da pazientea, eta arrisku gutxiago izango du lesio edo eragozpen gehiago izateko”, baieztatzen du.

Etorkizunera begira, Policlínica Gipuzkoako traumatologoak onartzen du helburua ospitaleratzeen iraupena murriztea dela. “Ebakuntzaren egunean bertan pazientea etxera joan dadin saiatzen ari gara, baina oraingoz gau bat igarotzen dute ospitalean mina kontrolatzeko eta ebakuntzaren ondoren erosoagoa dela ziurtatzeko. Etorkizuna hain inbaditzaileak ez diren prozeduretarantz doa, errekuperazio laburragoekin”, ondorioztatu du Asier Cuéllar Policlínica Gipuzkoako traumatologoak.