“Ekoendoskopiari esker, organoak zehatzago ikus daitezke eta esku-hartze ez hain inbaditzailak egin daitezke”
Juan Arenas, Policlínica Gipuzkoako Digestio Aparatuko Zerbitzu Buruak azaldu duenez, “ekoendoskopiak endoskopia eta ekografia konbinatzen ditu, eta barneko organoak sabelaldean zehatz iksuteko aukera ematen du, diagnostikoan nahiz esku-hartze terapeutikoan abantaila nabarmenak eskainiz”
“Ekoendoskopiari esker, askoz ere zehaztasun eta eraginkortasun handiagoz ikus ditzakegu digestio-hodiaren barne-organoak, hala nola hestegorria, urdaila eta ondestea”, azaldu du digestio-aparatuko espezialistak. Teknologia horri esker, lehen ikusten zailak ziren eremuetara sar gaitezke, tumoreak eta beste anomalia batzuk antzematean zehaztasun handiagoa lortuz.
“Ekoendoskopiaren abantaila nagusia da aztertu nahi dugun eremutik oso gertu gaudela, eta horrek aukera ematen digu barne-organoak zehaztasun handiagoz ikusteko eta hain inbaditzaileak ez diren esku-hartzeak egiteko, hala nola biopsiak hartzea”, gaineratzen du.
Bi ekoendoskopia mota daude: erradiala eta lineala. “Ekoendoskopia erradialak 360 graduko irudia ematen digu, eta, horri esker, tumoreak diagnostikatzen ditugu digestio-hodiko mukosaren geruzetan. Ekoendoskopia linealak, berriz, irudi bat ematen du plano bakar batean, ezin hobea organo sakonetan biopsiak egiteko “, dio.
Diagnostikorako gaitasunaz gain, ekoendoskopiak funtsezko eginkizuna du tumoreen estadiajean: “Tumore bat diagnostikatuta dugunean, ekoendoskopiak digestio-hodiaren geruzak zenbateraino infiltratu dituen zehazten laguntzen digu. Hori funtsezkoa da pazientearentzako tratamendurik egokiena zein den erabakitzeko “.
Gainera, azaldu duenez, “teknika honek eskaintzen duen zehaztasunak drainatzeak egiteko eta protesiak ez hain inbaditzaileak jartzeko aukera ematen du, eta horrek kirurgia oldarkorragoen beharra murrizten du”.
Beste aplikazio batzuk
Juan Arenasek azaldu duenez, ekoendoskopiaren funtsezko beste aplikazioetako bat “eremu zailetatik, pankreatik adibidez, laginak edo biopsiak lortzeko gaitasuna da, bestela eskuraezinak izango liratekeelako, baita drainatze gidatuak egiteko, protesiak jartzeko edo digestio-hodiarekin kisteak eta infekzioak komunikatzeko aukera ere”. Horrek, dioenez, “murriztu egiten du prozeduren agresibitatea kirurgia konbentzionalekin alderatuta”.
Gainera, teknika horrek behazun-bidean eta pankrean patologiak tratatzeko duen garrantzia azpimarratu du, “eremu horiek zehaztasun handiagoz ikusteko aukera ematen baitigu, hain inbaditzaileak ez diren esku-hartzeak erraztuz”.
Proba egiteko baldintzei dagokienez, Arenasek honako hau adierazi du: “Ahotik sartzen den ekoendoskopia altu baterako, aldez aurretik baraua egin behar da, gastroskopia arrunt baten antzekoa. Proba horiek sedaziopean egiten dira, pazienteak erosotasun handiagoa izan dezan; izan ere, hodiak lodixeagoak dira, eta, beraz, sedazioa beharrezkoa da. ” Uzkiaren edo ondestearen bidez egiten den ekoendoskopia baxurako, purgatzaile batekin prestatu behar da aldez aurretik.
Errekuperazio-denborei dagokienez, Policlínica Gipuzkoako Digestio Aparatuko Zerbitzu Buruak honako hau argitu du: “biopsiarik gabeko ekoendoskopia diagnostiko batean, pazientea oinez joan daiteke etxera probaren ondoren, eragozpenik gabe, 15-30 minutu geroago. Biopsiak egiten ditugunean, eremu biopsikoaren arabera, litekeena da pazientea behaketan denbora gehiagoz egotea, nahiz eta edozein konplikazio azkar detektatu eta tratatzen den. “
