“Obesitatearen aurkako farmako berriek pisua gehiago galtzea ahalbidetzen dute, eta %23tik gorakoa da”. 

“Hamar pertsonatik bik obesitatea dute, eta 2035erako zifra hori hamarretik hirura igotzea aurreikusten da”, dio Eva Blázquez Policlínica Gipuzkoako endokrinologoak.

“Obesitatea gaixotasun kronikoa da, eta osasun publikoan gero eta eragin handiagoa duen pandemia globala bihurtzeko arriskua dago”. Eva Blázquez Policlínica Gipuzkoako Obesitate Unitate Integraleko endokrinologoak argi eta garbi adierazi duenez, “gaur egun, hamar pertsonatik bik obesitatea dute, eta 2035. urterako zifra hori hamarretik hirura igoko dela aurreikusten da, eta arazo hori bereziki gailentzen da herrialde garatuetan, non energetikoki trinkoak diren elikagaiak eskuratzeko erraztasunak eta bizimodu sedentarioak nabarmen laguntzen duten”.

Policlínica Gipuzkoako Obesitate Unitate Integraleko endokrinologoarentzat, Eva Blázquez, bereziki garrantzitsua da obesitatea osasunerako arrisku ugari dakartzan gaixotasun kroniko gisa tratatzea, hantura, arazo kardiobaskularrak eta artrosia bezalako baldintza mekanikoak barne: “Ez da baldintza bat ilehoria edo beltzarana izatea, baizik eta gehiegizko adipositatea, osasun-arazo larriak eragiten dituena”. Bere ustez, “obesitateak osasun fisikoari ez ezik, pazienteen osasun emozionalari ere eragiten dio, askotan pisua galtzeko saiakera frustratu ugari izan baitituzte”.

Azken urteotan, obesitatearen tratamenduak iraultza bat izan du sendagai berrien agerpenarekin. Eva Blázquez Policlínica Gipuzkoako Obesitate Unitate Integraleko endokrinologoak azaldu duenez, “hasieran, sendagai horiek diabetesa eta obesitatea zuten pazienteekin erabiltzen ziren, baina frogatu dute oso eraginkorrak direla obesitatea oro har tratatzeko”.

Medikamentu horien artean, printzipio aktibo semaglutida nabarmentzen da, 2 motako diabeteserako medikamentuen izenpean komertzialki ezagutzen dena (Ozempic, Rybelsus), eta, maiatzetik, Wegovy izeneko formula berri bat dago. Endokrinologoak argitu duenez, “semaglutidak apetitu-sentsazioa gutxituz eta asetasuna areagotuz jarduten du, eta horrek elikadura-plan osasungarri bati atxikitzea eta ariketa fisikoa egitea errazten du”.

“Sendagai honek -dio Blázquezek- eraginkortasun nabarmena erakutsi du, eta pisu-galerak ahalbidetu ditu; izan ere, sendagai horiek ezagutu aurretik gorputzaren pisuaren % 10 inguru lortzen bazuten, farmako berri horiekin pisu-galera handiagoa lortzen da, % 23tik gorakoa, hain zuzen ere”. Endokrinologoak dio sendagai horiekin ez dela lortzen kirurgia bariatrikoekin bezain pisu handiko galerarik ( % 30eraino irits daitezke), baina onartzen du sendagai horiekin gero eta gehiago hurbiltzen garela.

Eva Blázquezek adierazi duenez, sendagai berri horiekin duten esperientzian oinarrituta, esan daiteke ez direla oso erasokorrak, oro har ondo toleratzen direla eta obesitatea kontrolatzeko eta tratatzeko alternatiba oso garrantzitsua direla: “Albo-ondorioak arinak edo moderatuak izaten dira, batez ere gastrointestinalak, eta dosiak doituz edo dietetikoki aldatuz kudea daitezke”. Era berean, Blázquezen arabera, “Wegovyk Ozempic (semaglutida) -ren substantzia aktibo bera dauka, eta dosi handiagoak erabiltzea ahalbidetzen du, 2,4 mg-raino, eta horrek eraginkortasuna hobetzen du zenbait pazienterengan”.

Obesitatean adituaren iritziz, “sendagai berri horien eskuragarritasunak sarbide zabalagoa eta sendoagoa izatea agintzen du, obesitatea duten paziente gehiagori tratamendua erraztuz”. Ildo horretan, honako hau dio: “agian aspalditik gaude unerik onenean obesitatea dauzkagun tresnekin tratatu ahal izateko, eta berri ona da beste aukera batzuekin argaltzen saiatu diren eta lortu ez duten pertsonei begira”.

Eva Blázquezen arabera, pazientearekiko enpatia garrantzitsua da kasu bakoitza aztertzeko eta ebaluatzeko: “erabakigarria da obesitatearen tratamendua beti profesional medikoek pertsonalizatua eta gainbegiratua izatea, pertsona bakoitzak bere inguruabarrak dituelako eta paziente bakoitzak duen obesitate-egoeraren eta harengan duen eraginaren ebaluazio medikoa egin behar delako”. “Pazientea enpatia-maila handiarekin hartu behar da”, dio, gizabanako bakoitzaren egoera bakarra ulertzearen garrantzia azpimarratuz.

Erdiondokoa eta menopausia

Endokrinologo honentzat arreta berezia behar du emakumeen obesitatearen kapituluak, “ezaugarri bereizgarriak baititu gizonekin alderatuta, emakume baten bizitzan zehar gertatzen diren hormona-aldaketengatik, pisuaren kontrolean eta gorputz-osaeran eragin nabarmena baitute.”

“Emakumearen bizitzan garrantzitsuak diren bi une, non aldaketa hormonalek obesitatearen garapena ekar dezaketen, erditze ondokoa eta menopausia dira” dio Eva Blázquezek.

Eva Blázquez Policlínica Gipuzkoako Obesitate Unitate Integraleko endokrinologoak adierazi duenez, “menopausian, estrogenoen gutxitzeak metabolismo energetikoa nabarmen aldatzen du, eta horrek pisua handitzea ekar dezake”. Izan ere, menopausiaren unean, emakumeak estrogenoak bereizteari uzten dio. Eva Blázquez Policlínica Gipuzkoako endokrinologoak azaldu duenez, “estrogenorik ez duenez, emakume menopausiko batek 300 kilokaloria gutxiago kontsumitzen ditu egunean. Astean, hilean eta urtean kilokaloria asko daude, eta, beraz, kontuan izan behar da energia-gastua asko aldatzen dela “.

“Nerabezarotik, puber-aldaketak hastearekin batera, emakumearen gorputz-konposizioa aldatu egiten da, koipe kopurua handituz”, azaldu du Eva Blázquez Policlínica Gipuzkoako Obesitate Unitate Integraleko endokrinologoak. Adierazi, halaber, “funtsezkoa da etapa honetan elikadura- eta ariketa-ohiturak egokiak izatea parametroen barruan dagoen gorputz-konposizio osasungarria mantentzeko”.